Ekspedycyje

Ekspedycyje – Zbadaj meteoryt i zniszczenia, jakich dokonał

Ekspedycyje to rywalizacyjna gra o eksploracji oparta na mechanice zagrywania kart i budowania silnika, pozwalającego graczom tworzyć potężne kombinacje. Aktywuj karty, aby zyskać siłę, przebiegłość i unikatowe zdolności robotników. Podróżuj na pokładzie swego mecha odkrywając nieznane, zdobywając nowe zasoby oraz karty. Ulepszaj swą machinę z pomocą robotników, przedmiotów, meteorytów i zadań. Użyj siły i przebiegłości, aby przezwyciężyć zepsucie, czyhające na Syberii.

Tematyka

Gra przenosi nas do tego samego świata, co Scythe. Wyruszamy na ekspedycję, aby usunąć zagrożenie, które pojawiło się po rozbiciu ogromnego meteorytu na Syberii. Naszym celem jest niwelowanie pradawnego zepsucia, wykonywanie zadań, spalanie meteorytu oraz ulepszanie swoich przedmiotów. Temat gry jest ciekawy, choć nie poczułam zbyt mocnego klimatu, aby naprawdę próbować zwalczyć pradawne zepsucie, które może zagrażać światu. Zamiast tego, skupiliśmy się z innymi graczami na wyścigu o zdobycie jak najwięcej chwały i największej liczby punktów zwycięstwa. Natomiast nie jest to też suche euro, gdyż przepiękne ilustracje na kartach i kaflach nawiązują do tematyki gry.

Mechanika

Zacznijmy od głównej mechaniki Ekspedycyji, czyli wykonywania akcji: ruchu, zagrywania i zbierania. Nasze mechy poruszają się od 1 do 3 pól i nie mogą zatrzymywać się na polu, gdzie znajduje się inny mech. Kiedy zagrywamy kartę z kokpitu, umieszczamy ją po prawej stronie naszej planszetki, dzięki temu uzyskujemy siłę lub przebiegłość. Jeśli mamy robotnika o tym samym kolorze, co wskazane na karcie, możemy go wykorzystać, aby aktywować specjalną zdolność. Natomiast akcja zbierania pozwala nam wykonać akcję z kafla. To, co mi się bardzo podoba w tej mechanice, to konieczność zasłonięcia jednej z tych trzech akcji na naszej planszetce kosteczką w każdej turze. Tę zakrytą akcję w danej turze nie wykonujemy, natomiast dwie pozostałe już tak. Oczywiście, w każdej turze musimy przesunąć tę kosteczkę. Jedyna sytuacja, która pozwala nam zagrać wszystkie trzy akcje w danej turze, to moment po odświeżeniu kart, czyli przywrócenie zagranych kart do kokpitu oraz robotników. Podobnie było w grze Scythe, gdzie również co turę musieliśmy wykonać inną akcję niż w poprzedniej. W odniesieniu znowu do gry Scythe, w Ekspedycjach również otrzymujemy gwiazdki za spełnienie określonych warunków. Jednak istnieje pewna różnica, ponieważ nie umieszczamy naszych gwiazdek na torze chwały automatycznie po spełnieniu wymagań. Zamiast tego musimy specjalnie wykonać akcję „odznaczenie”, aby zdobyć jedną gwiazdkę. To rozwiązanie wydaje mi się lepsze niż w przypadku Scythe. Jeśli chodzi o karty, to mamy trzy rodzaje. Rozpocznijmy od kart meteorytów, które możemy przetapiać, dostając dodatkowe korzyści. Co więcej, przetopienie kolejnego meteorytu aktywuje wszystkie korzyści ze stopionych wcześniej. Następnie mamy karty przedmiotów, które możemy ulepszyć, co sprawia, że ich zdolność jest aktywna przez całą grę, bez konieczności umieszczania na nich robotników, aby działały. Co więcej, ulepszone przedmioty przynoszą dodatkowe punkty zwycięstwa na koniec gry. Trzecim rodzajem kart są zadania, które możemy rozwiązywać, dzięki czemu otrzymamy jakąś korzyść. W przypadku wykonywania zadań, ulepszania przedmiotów i przetapiania meteorytów, możemy to zrobić w trakcie gry max. 4 razy. Punktacja każdego znacznika chwały zależy od liczby zrealizowanych przez gracza zadań. Maksymalnym mnożnikiem punktów za gwiazdki chwały jest zrealizowanie 3 zadań. Karty, które pozyskujemy umieszczamy po prawej stronie naszej planszetki, gdzie znajdują się również aktywne karty. Nie możemy jednak zagrać nimi od razu – musimy albo odświeżyć wszystkie karty, albo „uratować”, które polega na zabranie karty z obszaru aktywnego do kokpitu. Kolejnym elementem jest kombienie kart, które mogą być niezwykle potężne, aż żal będzie nam je odświeżać i zagrywać na nowo, by znowu działały. Robotnicy występują w pięciu różnych kolorach. Warto zebrać jak najwięcej robotników na początku gry, ale im więcej graczy uczestniczy w rozgrywce, tym trudniejsze to może być. Czwarty oraz piąty gracz mogą być pokrzywdzeni już na początku gry, ponieważ na starcie dostępne są tylko trzy kafle, które pozwalają zdobyć robotników, więc pierwszy, drugi i trzeci gracz raczej przemieszczą swoje mechy na te pola i szybko się z nich nie ruszą, więc dwie pierwsze tury możemy mieć w plecy.

Podczas eksploracji kafla, odkrywamy go, zbieramy żeton mapy z danego pola i umieszczamy wylosowane z woreczka żetony zepsucia, które występują w dwóch różnych kolorach. Żetony zepsucia zakrywają część akcji dostępnych na danym polu podczas „zbierania”. Możemy pozbyć się tych żetonów za pomocą siły i przebiegłości, które zdobywamy w trakcie gry. Na jednym kaflu może być nawet kilka różnych żetonów zepsucia.

Jeśli chodzi o mechy, to mogłoby się wydawać, że niektóre z nich mają potężniejsze umiejętności od innych, ale po kilku moich rozgrywkach okazało się, że 4 z 5 mechów udało się wygrać, a ten pozostały był bardzo bliski zwycięzca. Dlatego stwierdziłam, że bardziej liczą się umiejętności gracza oraz sposób wykorzystania potencjału swojego mecha. Jeśli chodzi o postacie i ich towarzyszy, to każdy z nich ma różne zdolności, które wydają się być zbalansowane.

Czas rozgrywki

Jeśli chodzi o rozgrywkę dwuosobową, to rzeczywiście pudełko nie kłamie, spokojnie rozegramy grę do godziny. Jednak już przy trzech graczach rozgrywki mogą trwać ponad 2 godziny, a przy czterech osobach mogą trwać nawet 3 godziny. Opanowanie terminologii i symboliki gry może pomóc w skróceniu czasu rozgrywki, ale z uwagi na dużą liczbę kart, trudno jest zapamiętać większość z nich, dlatego często trzeba czytać je w trakcie rozgrywki.

Zawartość pudełka:

• 1 plansza bazy, 5 plansz mechów
• 20 płytek obszarów (sześciokątnych)
• 5 figurek mechów, 5 podstawek
• 50 pionków robotników (po dziesięć w kolorach: fioletowym, zielonym, czerwonym, żółtym, niebieskim)
• 12 kart startowych, 25 kart przedmiotów, 25 kart meteorytów, 40 kart zadań
• 5 znaczników akcji, 5 znaczników siły, 5 znaczników przebiegłości
• 20 znaczników chwały (po cztery gwiazdki na gracza), 24 żetony mapy
• 37 żetonów zepsucia (po sześć z każdego rodzaju i jeden żeton o wartości 20)
• 1 woreczek na żetony zepsucia, 80 kartonowych monet, 10 kart pomocy gracza, 1 karta osiągnięć
• 14 kart Automy, 5 kart postępu Automy, 1 karta chwały Automy, 1 karta pomocy Automy
• instrukcja

Charakterystyka gry

Ekspedycyje znacząco różnią się od Scythe, choć istnieją pewne podobieństwa. To dwie różne gry i przed pierwszą rozgrywką warto mieć to na uwadze. Ekspedycyje skupiają się głównie na dobieraniu kart, umiejętnym zagrywaniu ich w taki sposób, aby wykorzystać ich zdolności oraz na efektywnym poruszaniu się mechem i korzystaniu z akcji, które widnieją na kaflach.

• Główna mechanika gry, polegająca na zakrywaniu kosteczką jednej z trzech akcji, a następnie wykonanie dwóch odkrytych.
• Obłędne ilustracje Jakuba Różalskiego na kartach i kaflach.
• Asymetryczne zdolności mechów.
• Możliwość „czyszczenia” kart, gdy na stole nie ma nic interesującego.
• Wyścig, aby położyć czwartą gwiazdkę na torze chwały i tym samym zakończyć grę.
• Gwiazdki, które umieszczamy na torze chwały za pomocą akcji.
• Świetnie wykonane figurki mechów.
• Losowe ułożenie kafli.
• Nieco inne zdolności postaci i ich towarzyszy.

Cechy gry:

• liczba graczy: 1-5
• czas gry: ok. 60-90 minut
• wiek: 14+