Na Końcu Języka 2

“Na końcu języka 2”, czyli bardziej imprezowa wersja Scrabbli

Zapewne wielu z Was trzyma u siebie na półce Scrabble, dzięki którym radosna twórczość słowna coraz pojawiała się na planszy, a swoją świetność utrzymuje do dzisiaj. Podejrzewamy, iż taki tytuł jak Na Końcu Języka również o tematyce słownej wydany przez Naszą Księgarnię zdobył Waszą sympatię i stał się świetną grą imprezową. By radości stało się zadość, informujemy iż na naszym rynku pojawiła się kontynuacja wyżej wymienionego hitu, jaką jest Na Końcu Języka 2 autorstwa tego samego twórcy czyli Andrew Innesa. Za projekt graficzny, nie odbiegający od poprzedniej części, odpowiedzialny jest Łukasz Musiał oraz Cezary Szulc.

“Na końcu języka 2” – co w pudełku?

W pierwszej części (“Na końcu języka”) do dyspozycji mieliśmy dwie talie składające się z tego samego rodzaju kart – były na nich kategorie oraz symbole. Tym razem talie dzielą się na dwa typy. Pierwszy, z zielonym rewersem to 88 kart zawierających litery i symbole (+ 8 kart z parami symboli). Drugi, z fioletowym rewersem, to 51 kart kategorii + 10 pustych kart, na których możemy zapisać własne kategorie (świetny pomysł!).

Symboli mamy tu w sumie osiem: serce, świnkę, kwiatek, bombę, górę, słońce, płatek śniegu i chmurę. Jak widzicie każdy z nich ma całkiem odmienny kolor, dzięki czemu dobrze rzucają się one w oczy. Wśród kategorii przewijają się zarówno takie standardy jak „przymiotnik”, „film”, „ciało człowieka”, jak i bardziej kreatywne propozycje np. „w zasięgu wzroku”, „coś co lubisz”, które wbrew pozorom wcale nie są łatwiejsze od wymienionych.

Instrukcja w zrozumiały sposób tłumaczy zasady gry i nie pozostawia miejsca na żadne domysły. Warto też pochwalić wypraskę, która idealnie mieści obydwie talie i pozwala utrzymać porządek. Ot, jest to jakość do jakiej Nasza Księgarnia już nas przyzwyczaiła.

“Na końcu języka 2” – zasady gry

Celem gry jest zdobycie jak największej liczby kart w słownych pojedynkach z innymi graczami. W wersji podstawowej wykorzystujemy jedynie karty z zielonej talii, które należy potasować i położyć na środku stołu rewersem do góry, w dwóch mniej więcej równych stosach. W swoim ruchu gracz bierze jedną kartę z dowolnego stosu i kładzie ją przed sobą (zieloną stroną do dołu) tak, aby inni gracze widzieli, co się na niej znajduje. Robi to szybko, żeby wszyscy widzieli ją w tym samym momencie. Kolejka przechodzi na kolejnego gracza, który w identyczny sposób dobiera jedną kartę i kładzie ją przed sobą. Kolejne karty każdego z graczy należy umieszczać jedna na drugiej, tak żeby widoczna była zawsze tylko ta ostania.

Pojedynek następuje w momencie, gdy na kartach dwóch graczy pojawi się identyczny symbol. Wtedy gracze, u których wystąpiła para obrazów muszą podać jak najszybciej słowo zawierające obie litery z kart. Ten, który zrobi to szybciej wygrywa pojedynek i zabiera kartę przeciwnikowi, którą kładzie przed sobą zakrytą jako punkt. W sytuacji, gdy żaden z graczy biorących udział w pojedynku nie może ułożyć słowa, bądź podali je równocześnie, następuje dogrywka. Jeden z pozostałych graczy wykłada dwie nowe karty (muszą one zawierać litery), do których pojedynkujący się gracze układają słowo, zawierające nowo odkryte litery. Zwycięzca dogrywki zabiera kartę przeciwnika, a wykorzystane do dogrywki karty należy wtasować do stosów.

Jeśli dobrana zostanie karta specjalna przedstawiająca dwa różne symbole, należy umieścić ją między zielonymi stosami. Od tego momentu do pojedynku będzie dochodzić zarówno, gdy pojawią się dwa takie same symbole, oraz gdy pojawią się dwa symbole z karty specjalnej. Gra kończy się, gdy oba zielone stosy się wyczerpią, a zwycięzcą zostaje osoba, która zdobyła najwięcej kart. W przypadku remisu należy rozegrać dogrywkę, wykładając dwie losowe karty z literami, do których remisujący muszą jak najszybciej ułożyć słowo. Wygrywa ten, który zrobi to szybciej.

Mechanika gry “Na końcu języka 2” – ciąg dalszy

W wariancje trudniejszym wykorzystujemy dodatkowo talię kategorii, którą układa się na środku stołu. Tym razem jeżeli pojawią się dwa takie same symbole, gracze muszą podać słowo, które spełnia dwa warunki: pasuje do kategorii widocznej na wierzchniej karcie oraz zawiera literę znajdującą się na karcie przeciwnika. Po pojedynku karta kategorii jest odkładana do pudełka i zastępuje ją inna. W najtrudniejszym wariancie zmienia się drugi warunek – należy podać słowo zawierające obie litery widoczne na kartach graczy.

W stosie kategorii może pojawić się specjalna karta „Wszyscy”, dzięki której w pojedynku biorą udział wszyscy gracze. W tym przypadku podaje się słowo zawierające jak najwięcej liter z odkrytych kart. Gracz, który zrobi to pierwszy odlicza 20 sekund, a reszta ma okazję podać własną propozycję. Osoba, która poda najdłuższe hasło otrzymuje kartę kategorii, która jest warta 2 punkty.

Podsumowanie i charakterystyka gry “Na końcu języka 2”

Angażująca zarówno umysł jak i oko gra słowna, którą polecamy zwłaszcza w wariancie najtrudniejszym! „Na końcu języka” w wersji z samymi literami dobrze się też sprawdzi jako pomoc do nauki języka obcego.

Gra powinna Ci się spodobać jeżeli:

• lubisz gry słowne
• zamierzasz grać w większym składzie (> 4 osób)
• lubisz dynamiczne gry

Cechy gry:

• wiek gracza: 10+
• czas gry: 30 minut