Księga Micheasza wzorem posłuszeństwa i pokory

Księga Micheasza wzorem posłuszeństwa i pokory

Anna Maria Canopi

Księga proroka Micheasza zasługuje na uwagę z wielu względów, ale jeden jest szczególny. W piątym rozdziale czytamy bowiem: A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto (Pan) wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić.
Wielkie proroctwo! Słowa zapowiadające przyjścia na świat Mesjasza i wskazujące miejsce Jego narodzin? Micheasz, człowiek prosty, uprawiający ziemię, nie uczony w Piśmie, którego wybrał Bóg, aby za jego pośrednictwem ogłosić swój zamiar względem Samarii i Jeruzalem, zaczął prorokować około 740 roku przed Chrystusem. Były to czasy wielkiego zepsucia i zgorszenia dla uczciwych mieszkańców tych ziem.
Prorok Micheasz, którego głos był przemilczany, wie, że to, co Bóg raz postawił, tego już nie odwoła. Plan Boży przyjmuje z wielkim bólem, zwłaszcza, że zapowiedź kary za grzechy nie ominie mieszkańców jego rodzinnego Moreszet. Jest to czysto ludzkie uczucie, które wyraża w pełnych zatroskania lamentacjach. Wszystko przeminie, ale Słowo Boże będzie trwać na wieki!