Książka szkolna w komunikacji spolecznej w Polsce

Książka szkolna w komunikacji spolecznej w Polsce

Grażyna Piechota

Obszerna publikacja, którą przychodzi mi recenzować, stanowi swoistą syntezę zbierającą informacje dotyczące szkolnictwa w dobie staropolskiej.

To spore [] opracowanie składa się z czterech rozdziałów: pierwszy, Od systemu szkolnictwa do systemu edukacji, zawiera bardzo wnikliwie omówione reformy organizacji wewnętrznej szkolnictwa i systemów nauczania; drugi, Książki szkolne w programach nauczania i repertuarze wydawniczym, zawiera klasyfikację książek szkolnych i jej obecność w różnych typach oficyn drukarskich. Rozdział trzeci podejmuje temat architektury książki szkolnej, a czwarty ukazuje ją jako narzędzie alfabetyzacji.

Podsumowując, praca jest interesująca. Kultura książki dawnej w Polsce ciągle jeszcze nie jest w pełni zbadana, a kompleksowe ujęcie tematu podręczników może pozwolić, by spojrzeć na ich ewolucję inaczej.

Z recenzji dr hab. Klaudii Sochy (Katedra Edytorstwa i Nauk Pomocniczych, Uniwersytet Jagielloński)