Domy z papieru

Krystyna Jarocka

Książka jest swoistą mozaiką pełną szczegółowych opisów, dynamicznych dialogów i przenikliwych obserwacji, które wnikają głęboko w ludzką psychikę.

Krystyna Jarocka w swojej powieści „Domy z papieru” zabiera czytelników w podróż przez zawiłe ścieżki życia codziennego w okresie przemian ustrojowych w latach osiemdziesiątych, odsłaniając zarówno groteskową rzeczywistość, jak i osobiste dramaty bohaterów.

Bohaterowie powieści to zwykli ludzie mierzący się z trudami codzienności: brakami materialnymi, nierównościami społecznymi, zależnością od układów i protekcji, a także skomplikowanymi relacjami rodzinnymi. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia kobiety, która próbuje godzić życie zawodowe i rodzinne, a także walczy o stabilizację w świecie pełnym absurdów. Powieść przenosi nas do czasów, w których każdy dzień był walką o przetrwanie, ale i momentem pełnym drobnych radości i nadziei.

Autorka z niezwykłą lekkością balansuje między realizmem a satyrą. Opisy są plastyczne, a język barwny, miejscami ironiczny, co w połączeniu z dynamiczną akcją sprawia, że książkę czyta się z zapartym tchem.

Krystyna Jarocka nie unika trudnych tematów, jak korupcja, trudności ekonomiczne czy problemy zdrowotne, a jednocześnie daje czytelnikowi okazję do śmiechu przez łzy, dzięki wnikliwym obserwacjom i ciętemu humorowi.

„Domy z papieru” to także uniwersalna opowieść o dążeniu do lepszego jutra, sile rodziny i zmaganiach z własnymi słabościami. W tle przewijają się tematy moralności, odpowiedzialności społecznej oraz pytania o granice kompromisów, które jesteśmy w stanie zaakceptować.

Powieść ta otrzymała wyróżnienie w 2022 roku w Instytucie Literatury w Krakowie w konkursie “Pokolenie Solidarności”.

Zapraszam do lektury opisu tamtych lat, pełnych nadziei, ale i rozczarowań.