Detektyw

Detektyw: Kryminalna Gra Planszowa – czyli Ty też możesz zostać agentem FBI

Na pewno czytając kryminały, niejednokrotnie zastanawialiście się, jak by to było: zostać detektywem, prowadzić śledztwo, badać tropy… Może kiedyś pomyśleliście: „Phi, ja domyślił(a)bym się rozwiązania zdecydowanie szybciej”, a innym razem wprost przeciwnie: „Rany, nigdy bym tego nie wymyślił(a)”. Możecie sami się przekonać, jak idzie Wam prowadzenie policyjnego śledztwa – wystarczy, że sięgniecie po grę planszową „Detektyw” autorstwa Ignacego Trzewiczka.

Z góry uprzedzamy: to nie jest typowa planszówka. Nie mamy tu rywalizacji, którą zwykle kojarzymy z planszówkami – walczymy wyłącznie z czasem i własnymi ograniczeniami, z innymi graczami natomiast współdziałamy. To zatem gra kooperacyjna. Oraz dedukcyjna: naszym celem jest odkrycie rozwiązania kryminalnej zagadki. A właściwie pięciu kryminalnych zagadek, bo tyle śledztw kryje się w pokaźnym pudełku. Co ciekawe, choć każda sprawa to osobna zagadka i musimy rozwiązywać je po kolei, wszystkie się łączą, a niektóre poszlaki okazują się ważne dopiero w kolejnych śledztwach.

Fabuła – czyli co kryje się za tajemniczą grą?

Oczywiście nie zamierzamy w tym miejscu zdradzać zbyt wielu szczegółów. Ważne, byście wiedzieli, że w czasie gry stajemy się Detektywami Amerykańskiej Państwowej Agencji Detektywistycznej Antares. Do rozwiązania mamy 5 różnych spraw. W przedsprzedaży dostępna była także szósta – Przedmieścia.

Sprawy są wszelakiej maści. Są morderstwa, dziwne znaleziska, kradzieże, więzienia, trudne do wytłumaczenia wypadki. Choć akcja gry dzieje się w obecnym czasie (rok 2018), to jednak wiele spraw wymusza na nas grzebanie w starych aktach. Zdarzać się oczywiście będą przesłuchania, badanie akt, miejsc zbrodni etc.

Klimatu całości dodają świetne opisy na kartach czy w Bazie Antares. Czujemy się jak prawdziwi detektywi. Z czasem znamy już niektóre postacie ze światka, stąd też zdarzają się specyficzne żarty czy wspomnienia z ostatniego spotkania. Jak w życiu. Niektórzy przyrównują Detektywa do sesji RPG i niewątpliwie mają tu trochę racji.

Mechanika – czyli o co tutaj właściwie chodzi?

Zasady gry są wyjątkowo proste. W Detektywa może zagrać właściwie każdy. Ogólny zarys gry:

• zapoznajemy się ze wstępem, który wyjaśnia nam, co jest celem danego scenariusza, jakie mamy początkowe tropy, ile dni mamy na rozwiązanie sprawy…
• rozgrywka jest podzielona na dni, a te na godziny; bazowo będzie to więc 8 godzin / dzień
• plansza podzielona jest na kilka lokacji; rozgrywkę, jak i każdy dzień rozpoczynamy w Siedzibie Głównej
• koszt przemieszczania się pomiędzy lokacjami to godzina
• jeśli wykroczymy poza 8 godzin, wówczas pobieramy żetony stresu za każdą nadgodzinę – ich maksymalna wartość jest określona w danym scenariuszu
• wszyscy działają wspólnie jako drużyna – m. in. podejmują decyzje, w jakie miejsce się udajemy i jakie tropy rozpatrujemy
• trop to pojedyncza karta, która ma swój “koszt godzinowy” (od 1 aż do 4 godzin), ale też dodatkowe informacje: dalsze tropy, odwołania do Bazy Danych Antares…
• w czasie gry sprawdzamy wszelakie odnośniki w Bazie Danych – będziemy potrzebowali do tego internetu i komputera/komórki/tabletu
• każdy z graczy odpowiada za jednego śledczego, który ma pewną zdolność specjalną (do wykorzystania raz dziennie)
• po zakończeniu śledztwa na stronie Antares dostajemy do wypełnienia raport, który weryfikuje, jak dobrze nam poszło i ile otrzymujemy punktów za sprawę

Jak widać, nie ma wcale tego tak dużo. Nacisk jest tu zdecydowanie położony gdzie indziej. Na dedukcję, na klimat i na rozwiązywanie spraw. Mechanika jest prosta, ale sprawna.

Kampania i kooperacja – czyli sposoby gry w Detektywa

Poszczególne sprawy, które rozwiązujemy, są ze sobą połączone. Pojawiają się odniesienia do poprzednich podejrzanych. Intryga coraz bardziej narasta. Pytania, które pojawiły się wcześniej, dopiero w kolejnych sprawach mogą zostać sprawdzone. Czasem i tak wszystko pozostanie raczej w strefie domysłu. Ciekawym rozwiązaniem są karty tła. Znajdujemy je w różnych miejscach i nie wpływają one na rozwiązanie bieżącej sprawy. Przenosimy je w pudełku do kolejnej zagadki i pomogą nam one w przyszłości. Stąd więc mamy kolejne odniesienia do starych spraw.

Ważne jest więc, by siadać do kolejnych rozgrywek w tym samym gronie. By nie musieć tłumaczyć “nowym”, co to za postacie, skąd my to wiemy itd. To by tylko spowalniało. Mamy tu więc w Detektywie coś na kształt gry legacy, która nas prowadzi i którą niejako “przechodzimy”. Może się oczywiście zdarzyć, że będziemy musieli powtórzyć jakąś sprawę.

Finał kampanii rzeczywiście robi wrażenie. Przeróżne wcześniejsze tropy dziwnie się łączą. Mamy tu parę niespodzianek, ale oczywiście nie chcemy tu zdradzać zbyt wiele. Na koniec czujemy się rzeczywiście jak detektywi po ciężkiej robocie. Jest satysfakcja, jest masa kartek zapisanych tropami, jest masa dyskusji i przemyśleń. Z odcinka na odcinek dotarliśmy do końca tego ekscytującego serialu.

Detektyw to gra w pełni kooperacyjna. Wszyscy gracze tworzą jeden zespół, który właściwie wszędzie działa jako całość: razem się przemieszcza i decyduje o podjęciu kolejnych tropów. Z czasem okazuje się jednak, że gra nie jest wolna od problemu lidera, który tu jak i w wielu innych kooperacjach jest w stanie zdominować rozgrywkę.

Z pewnością gracze mogą decydować o wykorzystaniu zdolności przez postacie, którymi kierują. Czasem może to być na przykład zamiana żetonu na bardziej potrzebny. Wykorzystanie ich może być więc kluczowe do prawidłowego przeprowadzenia sprawy.

Rzeczywiście podział jest ważny w trakcie gry i dobrze, by każdy znalazł tutaj coś dla siebie. Jeśli ktoś nie umie tworzyć mapy myśli, niech na przykład sprawdza tropy.

Charakterystyka gry Detektyw: Kryminalna Gra Planszowa

Detektyw to niespotykane połączenie gry, fabuły, dedukcji, a nawet sesji RPG. Świetny, często mroczny klimat, zagmatwane sprawy, kampania, która łączy wszystko w jedną całość. Do tego policyjna baza ze wszystkimi zebranymi przez zespół danymi nadaje całości charakteru bliskiemu rzeczywistości. W czasie rozgrywki stajemy się detektywami: ktoś przejmuje się pracą w nadgodzinach, która wpłynie na końcowy wynik, ktoś analizuje wątek ze starej sprawy, ktoś poprawia oś czasu. Dużo się tu dzieje. Detektyw jest wciągający i angażujący. Atmosfera ze sprawy na sprawę się zagęszcza.

Cechy gry:

• liczba graczy: 1-4
• czas gry: ok. 40 minut
• wiek: 16+

Dlaczego pokochasz tę grę?

• klimat i fabuła
• emocje
• różnorodne sprawy i całość połączona w kampanię
• “wychodzenie” poza grę – baza Antares, odnośniki do wyszukania
• brak losowości
• nacisk na dedukcję, brak pełnej wiedzy