Archetypy i nieświadomość zbiorowa

Archetypy i nieświadomość zbiorowa

Carl Gustav Jung

Była zimowa noc. Przybywszy na wzgórze, znaleźliśmy się na rozelgłym placu słabo rozświetlonym latarniami, na którym zbiegało sięwiele ulic. Wokół pracu rozpościerały się promieniście dzielnice miasta. Posrodku placu znajdował się okrągły staw, a w nim – w samym środku – wysepka. Podczas gdy wszystko tonęło w strugach deszczu, pogrążone w tumanach mgły i dymu, gdy wokół była słabo rozświetlona noc – wysepka lśniła w blasku słońca. Rosło na niej samotne drzewo – magnolia obsypana różowym kwieciem. – Autor